Pięć dekad Dwunastki we wspomnieniach absolwentów

 

    Minione pięć dekad naszej szkoły to prócz historycznych zawirowań, edukacyjnych wyzwań, licznych reform i codziennej pracy także ważnych kilka lat z życia każdego z ponad 7 i pół tysiąca naszych absolwentów. Część z nich, panie: Małgorzata Majerowicz, Beata Toboła oraz Joanna Łoda zgodziły się dla nas powspominać swoje licealne czasy, za co gorąco Im dziękujemy!

Małgorzata Majerowicz (dawniej: Strojna)

Uczennica XII LO w latach 1984-1988 w klasie pani Barbary Zwolińskiej, pracuje zawodowo jako księgowa, od 2017 roku jest koordynatorem ds. socjalnych.

    O moim wyborze XII LO zdecydowały dwa czynniki - dobre miejsce w rankingu szkół i połączenia komunikacyjne z moim miejscem zamieszkania.

    Bez czego nie mogę sobie wyobrazić mojej szkoły? Szkoła to nie tylko budynek, to przede wszystkim jej społeczność: uczniowie, profesorowie, personel pomocniczy, bez nich nie byłoby naszych wspomnień. Z nostalgią będę wspominać naszą wychowawczynię, panią profesor Barbarę Zwolińską, którą pieszczotliwie nazywaliśmy Basieńką. Pani profesor uczyła nas chemii i w każdej sprawie zawsze stała za nami murem. Grozę wśród uczniów siał profesor geografii pan Wit Rosa i jego słynne pięć pytań z mapy konturówki świata, które spędzały sen z powiek pierwszakom. 

    Natomiast za nieocenionego towarzysza młodzieży podczas wycieczek górskich uważam naszego woźnego pana Miecia, który był również przewodnikiem górskim.

    Jak każdy etap edukacji w życiu człowieka wpływa na jego rozwój i zdobywanie wiedzy, tak i moja edukacja w liceum nie zmarnowała się i zaprocentowała w dorosłym życiu. Z czasów licealnych do dnia dzisiejszego pozostało mi zamiłowanie do teatru, które również zaszczepiłam mojej rodzinie.

    Z uśmiechem na ustach wspominam wspólnie spędzony czas w gronie Koleżanek i Kolegów, to co razem przeżyliśmy w murach szkoły i poza nimi np. podczas wycieczek, wspólnych wyjść….

Klasowe zdjęcie z prywatnych zbiorów pani Małgorzaty Majerowicz

    Jean Piaget powiedział, że głównym celem szkoły jest tworzenie ludzi zdolnych do robienia nowych rzeczy, a nie tylko powtarzania tego, co zrobiły inne pokolenia. Takiej właśnie drogi kształcenia kolejnych pokoleń życzę mojej Dwunastce w kolejnych latach jej istnienia.

Beata Toboła

Pani Beata Toboła w towarzystwie klasowych koleżanek
- zdjęcie z prywatnych zbiorów

    Uczennica szkoły w latach 1995-1999. Po maturze studiowała na Politechnice Poznańskiej na Wydziale Technologii Chemicznej. Po studiach została nauczycielką chemii i fizyki w gimnazjum. Obecnie uczy fizyki w szkole podstawowej.

    Dwunastkę wybrałam ze względu na wysoki poziom nauczania, idący w parze z dobrą atmosferą podczas lekcji i przerw. Nie zawiodłam się, pozostały cudowne wspomnienia z lat licealnych, a szkoła zapewniła mi wysokie umiejętności, które z powodzeniem wykorzystałam na studiach.

    Trudno mi sobie wyobrazić XII LO bez cudownych nauczycieli, którzy tworzyli i tworzą historię tej szkoły. XII LO nie miałoby swojego uroku bez pięknego otoczenia szkoły, bez Cytadeli, pomnika i Wzgórza Św. Wojciecha.

Klasowe zdjęcie z prywatnych zbiorów pani Beaty Toboły

  XII LO ukształtowało mnie wszechstronnie, dzięki nauczycielom pracującym wtedy w szkole jestem osobą wrażliwą na literaturę i sztukę, a zarazem potrafiącą poradzić sobie z niejednym zadaniem z matematyki czy chemii. Bardzo dobrą znajomość języka angielskiego również zawdzięczam XII LO.

 Wiele wspomnień wywołuje uśmiech na mojej twarzy. Jednak najcieplej wspominam profesora Włodzimierza Kruszonę i jego "grube, tłuste kropki", które kazał nam stawiać na końcu zdania, a także jego nietuzinkową interpretację dzieł literackich.

Joanna Zygmunt (obecnie: Łoda)

Uczennica klasy o profilu podstawowym z rozszerzoną nauką j. angielskiego w latach 1988 – 1992. Po maturze uczęszczała do Europejskiej Akademii Hotelarstwa, Gastronomii, Turystyki i Biznesu  „Biznes Centrum 2000”, uzyskując tytuł specjalisty organizacji i zarządzania. Potem studentka zarządzania i marketingu w Wyższej Szkole Zarządzania i Bankowości. Obecnie pracuje jako specjalista ds. pomiarów w Dziale Pomiarów i Telemetrii w Polskiej Spółce Gazownictwa w Poznaniu.

    XII LO było dla mnie szkołą drugiego wyboru, zamiast wymarzonej wcześniej Dziewiątki. Jednak dobre oceny z egzaminów wstępnych dały mi przepustkę właśnie do Dwunastki. Moją ambicją była nauka w klasie z rozszerzonym j. angielskim. Tak rozpoczęła się moja przygoda w XII LO. Wychowawcą klasy była pani mgr Felicja Wojtkowiak, która  uczyła fizyki, a nauczycielką j. angielskiego (przy 6 godz. tygodniowo tego przedmiotu!) - pani mgr Maria Kozłowska.

    Trudno mi sobie wyobrazić XII LO bez kochanej klasy Ic,  mojej najlepszej koleżanki Magdaleny Michalczyk oraz najlepszego kolegi Artura Rogozińskiego i oczywiście najbardziej charakterystycznego nauczyciela—Pana Wita Rosy, uczącego geografii, tzw. „postrachu szkoły”. Przez całe liceum tak intensywnie uczyłam się geografii, iż postanowiłam wybrać ten przedmiot jako maturalny.

    Jak XII LO wpłynęło na to kim jestem dzisiaj? Dobra znajomość języka angielskiego (zdawałam pisemny i ustny na maturze) pozwoliła mi na odkrywanie różnych zakątków na świecie. Lubiłam podróżować i lubię to robić do teraz. Zaczęłam uczyć się j. hiszpańskiego i nawet nie przypuszczałam, iż moja córka też pokocha hiszpański na tyle, żeby skończyć filologię hiszpańską.        

    Jakie licealne wspomnienie do dziś wywołuje uśmiech na mojej twarzy? Pamiętam, że przez 4 lata liceum ucząca mnie języka rosyjskiego obecna pani dyrektor Grażyna Koprowska, zresztą bardzo miła i lubiana nauczycielka, co roku wystawiając ocenę semestralną lub końcową, a przeważnie była to ocena dostateczna, ubolewała, iż „z języka rosyjskiego znowu tak słabo, a j. angielski -  ocena bardzo dobra”. Nie potrafiła się pogodzić z moimi językowymi  upodobaniami:)

     Czego życzę swojej szkole na jej 50- lecie?    Aby we wszystkich abiturientach budziła tak pozytywne odczucia jak moje. Mam ogromny sentyment do moich nauczycieli i kolegów sprzed 30 lat. Dziękuję za tamte czasy i miłe wspomnienia.